چای سفید کیلویی که موجب خفه شدن سگ گله شد

در یک مطالعه اپیدمیولوژیک، مصرف 2 فنجان چای در روز نشان داده است که خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش می دهد. (چکووی و همکاران، 2002). آلماجانو و همکاران نشان می دهد که مصرف چای سفید کیلویی ممکن است اثرات مثبتی بر سلول های عصبی برای کاهش استرس اکسیداتیو مرتبط با اختلالات مغزی مرتبط با سن داشته باشد.

استرس اکسیداتیو، که باعث افزایش گونه‌های فعال اکسیژن و نیتروژن در سیستم عصبی مرکزی می‌شود، مکانیسم مهمی برای اختلال عملکرد عصبی و از دست دادن سلول در اختلالات نورودژنراتیو مختلف است.

به دلیل مصرف زیاد اکسیژن، محتوای بالای اسیدهای چرب غیراشباع چند غیر اشباع قابل اکسید شدن (PUFAs) و وجود فلزات فعال ردوکس مانند مس، آهن، مغز به ویژه در برابر آسیب اکسیداتیو آسیب پذیر است.

استرس اکسیداتیو، یکی از مهم ترین عوامل ایجاد کننده بیماری های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و غیره است.

آنتی اکسیدان های موجود در غذاها می توانند ظرفیت آنتی اکسیدانی ارگانیسم را برای جلوگیری از گونه های فعال اکسیژن و نیتروژن و بیماری های تخریب کننده عصبی مرتبط با سایر مواد آسیب زا اکسیداتیو افزایش دهند. (لوپز و کالوو، 2011). این اثر محافظت کننده عصبی از محتوای پلی فنلی بالای چای، عمدتاً از کاتچین ها و سایر فلاوانول ها ناشی می شود.

(آلماجانو و همکاران، 2008؛ خان و مختار، 2007؛ ماندل، آمیت، رزنیچنکو، واینرب، و یودیم، 2006). نشان داده شده است که EGCG در مدل موش مبتلا به بیماری پارکینسون دارای فعالیت محافظت کننده عصبی است.

چای به دلیل پلی فنول های موجود در آن خواص ضد میکروبی دارد. فعالیت ضد میکروبی چای تخمیر نشده بیشتر از چای تخمیر شده یا نیمه تخمیر شده است.

علاوه بر این، فعالیت ضد میکروبی بالایی در چای یافت می شود که دارای غلظت پلی فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بالایی است (نازر، کوبیلینسکی، تولوزان، و دوبویس-بریسوننت، 2005). به دلیل داشتن فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتر، EGCG و EGC اجزای اصلی مسئول فعالیت ضد میکروبی هستند (گرامزا و کورچاک، 2005).

گزارش شده است که EGCG و EGC با مهار آنزیم ترانس کریپتاز که به ویروس اجازه می دهد در سلول های میزبان تشکیل شود، رتروویروسی را که سیستم ایمنی بدن انسان را مختل می کند، غیرفعال می کنند. (یاماموتو، جونجا، و کیم، 1997). در یک مطالعه انجام شده، خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی چای سیاه، سبز و سفید مورد بررسی قرار گرفت و ماده فنلی کل در چای سفید بالاترین میزان را نشان داد.

با این حال، بیشترین فعالیت ضد قارچی در چای سیاه (تخمیر شده) و پس از آن چای سبز و چای سفید مشاهده شد. گزارش شده است که هیچ رابطه مستقیمی بین فعالیت ضد قارچی و غلظت فنل کل وجود ندارد (Camargo, Pedroso, Vendrame, Mainardes, & Khalil, 2016).

در نتیجه یک مطالعه دیگر در مورد فعالیت ضد قارچی نشان داده است که چای سفید و سیاه را می توان به طور بالقوه با آمفوتریسین B برای افزایش فعالیت ضد قارچی ترکیب کرد و در نتیجه می توان از آن برای کاهش عوارض جانبی آمفوتریسین B در دوزهای پایین استفاده کرد.

در برخی از مطالعات نشان داده شده است که مصرف کاتچین چای همراه با ورزش منظم باعث کاهش چاقی می شود (شارنگی، 1388). مکانیسم های اثر چای در چاقی عبارتند از: تحریک متابولیسم چربی کبد (Murase، Nagasawa، سوزوکی، Hase، و Tokimitsu، 2002)، مهار لیپاز (Chantre & Lairon، 2002)، القای گرمازایی (Chantre & Lairon، 2002؛ Dulloo, Seydoux, Vanderman, Girardier, 2000)، تنظیم اشتها (Liao، 2001) و هم افزایی با کافئین.