صندلی یکی از قدیمی ترین انواع مبلمان اداری انرژی شناخته شده است و نویسندگانی از جمله دایره المعارف بریتانیکا آن را به عنوان مهمترین آنها می دانند.
علاوه بر طراحی کاربردی، نشیمنگاه از دوران باستان تا به امروز دارای یک عنصر تزئینی مهم بوده است. این شامل قطعات حکاکی شده و حجاری شده در نظر گرفته شده به عنوان آثار هنری، و همچنین طرح صندلی ها برای نشان دادن اهمیت اجتماعی است، با چهره های ارشد و یا رهبران اجازه استفاده از صندلی های طراحی شده ویژه.
ساده ترین شکل صندلی صندلی است، که یک تکه مبلمان است که برای نشستن یک فرد طراحی شده است که دارای پشت و پاها و همچنین سکویی برای نشستن است.
صندلی ها اغلب دارای کوسن های ساخته شده از پارچه های مختلف هستند.
صندلی نئوکلاسیک؛ حدود 1772; چوب ماهون، پوشیده از چرم قرمز مدرن مراکشی؛ ارتفاع: 97.2 سانتی متر; موزه هنر متروپولیتن (نیویورک)
صندلی نئوکلاسیک؛ حدود 1772; چوب ماهون، پوشیده از چرم قرمز مدرن مراکشی؛ ارتفاع: 97.2 سانتی متر; موزه هنر متروپولیتن (نیویورک)
همه انواع مختلف چوب دارای علائم امضای منحصر به فردی هستند که می تواند به شناسایی آسان نوع کمک کند. چوب سخت و نرم دو دسته اصلی برای چوب هستند.
هر دو چوب سخت و نرم در ساخت مبلمان استفاده می شوند و هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند. درختان برگریز که دارای برگهای پهن هستند و در طول سال به طور دوره ای تغییر رنگ می دهند، منبع چوب سخت هستند.
درختان مخروطی که به نام درختان مخروط دار نیز شناخته می شوند، دارای برگ ها یا سوزن های کوچکی هستند که در طول سال روی درخت می مانند.
چوب های نرم رایج مورد استفاده عبارتند از کاج، سرخدار و سرخدار. مبلمان با کیفیت بالاتر معمولاً از چوب های سخت مانند بلوط، افرا، ماهون، ساج، گردو، گیلاس و توس ساخته می شوند. چوب باکیفیت با هوا خشک می شود تا از رطوبت آن خلاص شود.
