برخی از انواع حیوانات اسباب بازی اهلی چند سالی است که در بازار هستند، و برخی دیگر تنها چند ماه است. از این منظر، اسباب بازی ها را گاهی می توان به عنوان پدیده های عرف در نظر گرفت که بازتاب دهنده و در عین حال به تعریف فرهنگ و آداب و رسوم یک دوره تاریخی خاص کمک می کند.
با این حال، برخی از دسته‌های اسباب‌بازی به نظر می‌رسد که «همیشه مد هستند» و احتمالاً بخشی از پس‌زمینه فرهنگی مشترک بین جمعیت‌های مختلف و غریزی انسان را تشکیل می‌دهند.
این امر هم در مورد اسباب‌بازی‌هایی که منشأ آنها در تاریخ گم شده است، مانند عروسک‌ها و سربازان اسباب‌بازی، و هم برای اسباب‌بازی‌هایی که منشأ جدیدتری دارند، مانند «ماشین‌های اسباب‌بازی» صدق می‌کند. اما حتی در این مورد تقریباً همیشه می توان یک تکامل یا حداقل تاریخچه ای از ویژگی های خاص آنها را شناسایی کرد (مثلاً در انتخاب مواد).
برای مثال، اگر قدمت یویو به دوران باستان برمی‌گردد، یویوهای درخشان در اواخر دهه‌های 1970 و 1980 به یک پدیده بسیار محبوب تبدیل شدند که با توسعه فناوری پشتیبانی می‌شد.
یکی دیگر از پدیده‌های مدرن مرتبط با نقش اسباب‌بازی‌ها در بازار (حتی در سطح جهانی)، بازاریابی آنها به‌عنوان ابزار، برای مثال مرتبط با فیلم‌های خاص است (مثلاً تولیدات دیزنی یا فیلم‌های پرفروش مورد علاقه کودکان و نوجوانان، مانند جنگ ستارگان).
اسباب بازی ها اغلب یک هدف دوگانه دارند. آنها علاوه بر سرگرمی به افزایش مهارت های شناختی و تحریک خلاقیت نیز کمک می کنند.
اسباب‌بازی‌های نوزاد شامل آن‌هایی هستند که صداهای قابل تشخیص، رنگ‌های روشن و حس لامسه را درگیر می‌کنند. در این مدت، نوزادان شروع به تشخیص اشکال و رنگ می کنند.
با استفاده مکرر، کودک با اشیاء آشنا می شود و حافظه را تقویت می کند. هماهنگی و سایر مهارت های حرکتی ظریف از فعالیت های زیر در تعامل نوزاد با اسباب بازی ها ایجاد می شود.
